Proces ten polega na odkształceniu podłoża w taki sposób, by na podłożu powstały elementy wypukłe. W tym celu wykorzystywane są  matryce z wygrawerowanym wklęsłym wzorem. W tej technice stosuje się element dociskowy, którym najczęściej jest kontrmatryca zwana również patrycą, na której znajduje się dokładnie ten sam wzór tylko w negatywie i wypukły. W wyniku tego procesu na materiale pozostaje odkształcenie w postaci odciśniętego wzoru, który z jednej strony jest wypukły a z drugiej wklęsły.  Tłoczenie może odbywać się na dwa sposoby albo w temperaturze pokojowej, bądź z podgrzanym do kilkudziesięciu stopni Celsjusza tłokiem. Niekiedy wyższa temperatura przy tłoczeniu jest przemyślanym zabiegiem, tak by uzyskać również odbarwienie materiału. Innym rodzajem tłoczenia jest tłoczenie wklęsłe, w którym pod wpływem nacisku powstaje wgłębienie w papierze. Jest to tak zwane tłoczenie w dół, czyli debossing. Istnieje również tłoczenie wklęsłe bez używania farby, które pozwala uzyskać efekt głębi, które znane jest pod nazwą blindprint, tak zwany druk na ślepo. Tłoczenie wklęsłe polega na wytłoczeniu elementu w podłoże.  Tłoczony element  może mieć dowolny kolor, posiadać nałożoną folię lub być w kolorze papieru. W tym ostatnim przypadku mamy do czynienia z drukiem na ślepo, gdzie główną rolę grają światło-cienie. Efekt tego uszlachetnienia w dużym stopniu zależy od projektu, rodzaju i grubości podłoża. Jest to proces suchy, dzięki czemu nie przyczynia się do zanieczyszczania środowiska. Nie powinno tłoczyć się kalki, papierów powlekanych czy lakierowanych, ponieważ są one bardziej podatne na pękanie. W przypadku tłoczenia na jednej warstwie papieru na odwrocie widoczne będzie zagłębienie. Jeżeli chcemy uniknąć takiego efektu należy zastosować kaszerowanie, czyli sklejenie dwóch lub więcej warstw papieru.